[14 ธันวาคม 2559 : 19:32:57]	| กลับไปกระดานถาม:ตอบ | ตอบคำถามนี้
อยากถามว่าผมมีอาการอักเสบที่เท้าจากบาดแผล ตอนนี้รับประทานยา อะม๊อคซิล ขนาด 1000 ม.ก. อยู่เป็นวันแรก ขนาดของยาแบบนี้ ผมควรทานวันละกี่เม็ดครับ โดยปกติผมจะทานก่อนไปทำงานประมาณ 7.00 น. และควรทานกี่วันติดต่อกัน และอีกคำถามครับ ยาดังกล่าวใช้เวลาออกฤทธิ์รักษากี่วันจึงจะเห็นผลครับ ขอบคุณครับ
จาก พงษ์ศักดิ์ ธีรดวงรัตน์ fss... บุคคลทั่วไป โรงพยาบาล บริษัท กรุงเทพมหานคร จุดประสงค์การสอบถามเพื่อ :ทราบขนาดรับประทาน/ใช้ยา IP [ 1.47.230xxx.xxx ]

[10 มี.ค. 60 : 12:21:48] นศภ. พิชญาภัค ตรีทิเพศสุวรรณ/ผศ.ดร.วรนุช แสงเจริญ  woranuch.s@psu.ac.th IP [ 192.168.xxx.xxx]	: 1  |  |
การติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนังส่วนใหญ่เกิดจากเชื้อ Staphylococcus aureus และ Streptococcus group A หรือทั้ง 2 ชนิดร่วมกัน [1-4,7] ความรุนแรงของการติดเชื้อขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อแบคทีเรียและตำแหน่งที่ติดเชื้อ ซึ่งความรุนแรงของการติดเชื้อที่ผิวหนังแบ่งออกเป็น 4 ระดับ คือ ระดับที่ 1 ผู้ป่วยไม่มีไข้ รักษาด้วยยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียแบบทาหรือแบบรับประทาน ระดับที่ 2 ผู้ป่วยมีไข้ แต่ไม่มีโรคอื่นร่วมด้วย รักษาด้วยยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียแบบรับประทานหรือแบบฉีด ระดับที่ 3 คือ ผู้ป่วยมีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงไป หัวใจเต้นเร็ว หายใจเร็ว ความดันโลหิตต่ำ หรือ มีโรคอื่นร่วมด้วย เช่น โรคหลอดเลือดส่วนปลายอุดตัน โรคเบาหวาน โรคอ้วน และระดับที่ 4 ผู้ป่วยมีการติดเชื้อในกระแสเลือด โดยการรักษาสำหรับระดับที่ 3 และ 4 ผู้ป่วยต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลและได้รับยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียแบบฉีด[1,8] ยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียแบบรับประทานที่ใช้ในการรักษาการติดเชื้อที่ผิวหนังควรเป็นยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียที่ออกฤทธิ์ครอบคลุมต่อเชื้อ Streptococcus และ Staphylococcus aureus โดยรับประทานนาน 7-10 วัน ได้แก่ ยา dicloxacillin 250-500 มิลลิกรัม วันละ 4 ครั้ง[1,3] ส่วนยา amoxil® หรือ ยา amoxicillin[5] สามารถใช้ในการรักษาการติดเชื้อแบคทีเรียที่ผิวหนังได้ โดยรับประทานขนาด 500 มิลลิกรัม ทุก 12 ชั่วโมง หรือ 250 มิลลิกรัม ทุก 8 ชั่วโมงอย่างน้อย 10 วัน[6] เอกสารอ้างอิง 1. DiPiro JT, Talbert RL, Yee GC Matzke GR, Wells BG and Posey LM. Pharmacotherapy A Pathophysiologic Approach. 8th edition. New York: McGraw-Hill; 1893 -910. 2. Helms RA, Quan DJ, Herfindal ET and Gourley DR. Textbook of Therapeutics Drug and Disease Management. 8th edition. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2234-52. 3. สุปรียา ศิริมาจันทร์, ประวิตร พิศาลบุตร. Dermatology 2000 ตำราโรคผิวหนังในเวชปฏิบัติปัจจุบัน. กรุงเทพ: โฮลิสติก พับลิชชิ่ง, 2540: 222-8. 4. สมเกียรติ วัฒนศิริชัยกุล, เกศรา อัศดามงคล, มาเรียว ริกันติ, สมชาย สันติวัฒนกุล. ภาวะติดเชื้อ Molecular/Cellular and Clinical Basic. กรุงเทพ: เมดิคัล ครีเอตีฟ, 2547: 1547-9. 5. MIMs. Amoxil. 2017. [cited 2017 February 28]. Available from: http://www.mims.com/thailand/drug/info/amoxil/?type=brief. 6. McEvay GK, Snow EK, Miller J, Kester L, Mendham NA, Welsh OH, et al. AHFS Drug Information 2014. MD: American Society of Health-System Pharmacists; 235, 81-84. 7. Eron LJ. Targeting lurking pathogens in acute traumatic and chronic wounds. J Emerg Med. 1999; 17(1): 189-95. 8. Cross L. The classification and management of skin and soft tissue infections. Int Emerg Nurs. 2013; 21(2): 84-8. เอกสารที่ทำการสืบค้น : Primary Reference : Secondary Reference : Tertiary Reference : DISdatabase ระยะเวลาในการสืบค้น : 2ชั่วโมง Keywords : wound infection, secondary skin infection